مخالفت دادستانى با درخواست مرخصى اسدالله اسدى

حسین مرادی
علیرغم شرایط روحى و جسمى وخیم، دادستانى تهران با درخواست مرخصى نوروزى اسدالله اسدى فعال فرهنگى آذربایجانى مخالفت کرد.
 اسدالله اسدى دغدغان، زندانى ۶۴ساله که در آستانه پنجمین سال حبس خود به سر مى برد، براى رسیدگى به وضعیت وخیم پزشکى، ادامه درمان و دیدار خانواده‌اش درخواست مرخصى کرد که با مخالفت مقامات دادستانى و زندان اوین روبرو شد.
یکى از بستگان این زندانى به خبرنگار هرانا گفت که دکتر اسدى در پى تحمل شرایط دشوار و انواع شکنجه در طول دوران بازداشت و زندان، علاوه بر کهولت سن و مشکلات جسمى، به مشکلات روحى و رفتارى دچار شده است و ممکن است این عدم تعادل روانى منجر به پرونده‌سازى جدیدى براى وى شود.
این منبع در گفتگو با هرانا گفت: «با آزار و اذیت و تحریک ایشان و شکایت زندان یک پرونده جدید براى تخریب اموال و شکستن دوربین به وى زده‌اند، بعد از این همه آزار و شکنجه پیرمرد و از هم پاشیدن خانواده، به جاى اینکه ما شاکى باشیم، زندان شاکى است».
دکتر اسدى که در تبریز به طبابت مشغول بود در ٢١ تیرماه ١٣٨٩ به اتهام ارتباط با دول متخاصم بازداشت و مدت ۵ ماه در سلول انفرادى بازداشتگاه اداره اطلاعات تبریز تحت شکنجه و بازجویى قرار گرفت.
این زندانى در پى تشدید فشار‌ها در اسفند ١٣٩٠ در زندان اوین اقدام به خودکشى کرد که با سرعت عمل هم‌بندیان از مرگ نجات پیدا کرد.

اعدام یک زندانی در زندان عادل آباد شیراز

حسین مرادی
روز گذشته یک زندانی از محکومان جرایم مواد مخدر در زندان عادل آباد شیراز اعدام شد.

 روز گذشته مورخ ۲۴ اسفندماه، “فرشید جعفری” از متهمان جرایم مواد مخدر در زندان عادل آباد شیراز به دار آویخته شد.
نامبرده که از محکومان جرایم مواد مخدر بود حکم اولیه اعدام خود را از دادگاه انقلاب شیراز دریافت کرده بود، حکم صادره عینا در دیوان عالی کشور به تایید رسید که پس از استیذان از ریاست قوه قضاییه و طی روال اداری روز گذشته به مرحله اجرا درآمد.

بازرسی خشن و توهین آمیز در بند سیاسی زندان رجایی شهر

حسین مرادی
طی روز جاری ماموران گارد، بند ۱۲ زندان رجایی شهر را مورد بازرسی خشن و توهین آمیز قرار داده و چندتن از زندانیان این بند را به بند ۸ (معروف به بند سپاه) احضار کردند.
 ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی روز جاری (سه‌شنبه ۱۹ اسفند ماه) در بند ۱۲ زندان رجایی شهر کرج زندانبانان ابتدا اقدام به احضار چندتن از زندانیان به بند ۸ این زندان (معروف به بند سپاه) می‌کنند.
برخی از زندانیانی که به بند سپاه فراخوانده شده بودند از آنرو که این احضار را به دلیل پرونده سازیهای جدید می‌دانستند از رفتن امتناع کردند.
یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: «پس از اینکه برخی زندانیان حاضر نشدند به بند سپاه بروند گارد زندان به همراه برخی مدیران زندان و حفاظت وارد سالن شده و اقدام به بازرسی توهین آمیز و خشن سالن ۱۲ نمودند. ماموران از اقدامات خود فیلمبرداری نیز می‌کردند.»
 

یک پای کودک حادثه دیده از انفجار مین قطع شد

حسین مرادی
رئیس بیمارستان طالقانی اهواز گفت: نگران​ کننده​‌ترین مورد در بین مجروحان، محمدهادی بود که مشاوره​ های ارتوپدی بر روی هر دو پای او انجام شد. زمانی که این بیمار به بیمارستان انتقال یافت، نظر پزشکان بر قطع هر دو پا از ناحیه زانو‌ها بود ولی با انجام مشاوره‌های ارتوپدی و تلاش‌های بسیار، سعی شد حداقل پای راست برای بیمار نگه داشته شود.

دکتر زهرا بزرگ​زاده در گفت​وگو با ایسنا، اظهار کرد: مراحل درمان چهار مجروح حادثه انفجار مین در ایلام، به خوبی در حال انجام است.

وی افزود: تا جایی که می‌​شد تلاش شد پای چپ محمدهای هم قطع نشود، ولی متأسفانه در ‌‌نهایت با تصمیم ارتوپدان، پای چپ از محور زانو به پایین قطع شد.

بزرگزاده ادامه داد: مچ پای چپ در هنگام رفتن روی مین قطع شده بود. در اهواز تمام تلاش​‌ها انجام شد که این پا نگه داشته شود ولی در ‌‌نهایت به دلیل شرایطی که داشت، در عمل جراحی سه روز پیش؛ با حفظ مفصل زانو، پای چپ قطع شد.

وی عنوان کرد: اکنون از نظر ارتوپد‌ها پروسه پای چپ تمام شده، برای پای راست نیز عمل جراحی پین‌گذاری خارجی انجام شده است.
رئیس بیمارستان طالقانی اهواز گفت: امروز بعدازظهر نیز مشاوره​ چشم محمدهادی برای سومین بار تحت نظارت چشم​پزشکان در بیمارستان امام انجام خواهد شد. حال عمومی محمدهادی در حال حاضر خوب است.
وی تصریح کرد: تلاش برای نگه داشتن پای راست با وجود متلاشی شدن پا و شکستگی از چند ناحیه و همچنین از بین رفتن ماهیچه​ های ساق و کف پا، همچنان ادامه دارد. فردا صبح مجددا مشاوره ارتوپدی برای پای راست انجام می‌​شود.
بزرگ​زاده با اشاره به روند درمان زخم​های سوختگی چهار مجروح انفجار مین در بیمارستان طالقانی اظهار کرد: زخم​های هر چهار بیمار به خوبی به درمان جواب می‌​دهند. تاکنون چندین نوبت عمل جراحی درمان سوختگی بر روی این بیماران انجام شده و امیدواریم طبق قولی که داده​ایم تا پایان این هفته یا در ‌‌نهایت اول هفته آینده یکی از این کودکان به خانه بازگردد و تا پیش از شب عید هر چهار کودک به آغوش خانواده بازگشته باشند.
 

دختران شین‌آباد سوژه عکاسی‌های بی‌اجازه

حسین مرادی
والدین حادثه‌دیدگان مدرسه شین‌آباد از سندسازی آموزش و پرورش منطقه می‌گویند.

 به نقل از اعتماد؛ از آن صبح نیمه آذرماه که بخاری فکسنی کلاس‌ کوچک مدرسه دخترانه انقلاب اسلامی شعله کشید، تا همزمان با سوزاندن چهره‌های کودکانه‌شان نام ناشناخته روستای «شین‌آباد» را روی نقشه پررنگ کند بیش از دو سال می‌گذرد، به‌جز سیران و سارینا که تاب صدمات آتش را نیاوردند و در ١٠ سالگیشان ماندند، سایر قربانیان حادثه شین‌آباد حالا بزرگ‌تر شده‌اند و بخشی از مشکلاتشان هم با آن‌ها قد کشیده. پس از بیش از دو سال سرانجام هفته گذشته هشت میلیارد تومان مستمری کودکان شین‌آباد درمجلس تصویب شد؛ هشت میلیاردی که قرار است به صورت حساب سپرده برای آینده دخترکان شین‌آباد حفظ شود. از روزی که این پول به حساب آن‌ها واریز شود نگرانی‌های مالی آینده‌شان کمرنگ می‌شود اما خانواده‌هایشان این روز‌ها نگران همین زمان حال ساده هستند. دانش‌آموزانی که از ترس عفونت پوستی بیشتر روزهای سرد سال را خانه‌نشین شده‌اند، بدون کلاس‌های خصوصی قادر به همپایی با همکلاسی‌هایشان نیستند. پدران دو دختر شین‌آبادی می‌گویند که آموزش و پرورش پیرانشهر یکی، دو بار تنها برای عکاسی بدون اجازه و مخفیانه از حضور بچه‌هایشان در کلاس درس برایشان کلاس برگزار کرده‌اند و حالا دیگر خبری از آن‌ها نیست.

هفته گذشته پس از جلسه مجلس شورای اسلامی اعلام شد که بین وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، صندوق بیمه کشاورزان و نهاد ریاست‌جمهوری توافق‌نامه‌ای تنظیم می‌شود و براساس آن این مستمری کودکان برای آنان سپرده‌گذاری می‌شود. حسین احمدی‌نیاز که تا هفته گذشته به عنوان یکی از دو وکیل پرونده شین‌آباد شناخته می‌شد در گفت‌وگو با «اعتماد» گفت: «سند تبادل در اواسط فروردین بین سازمان‌های یاد‌شده منعقد می‌شود. این پول در قالب حساب سپرده به خود بچه‌ها تعلق می‌گیرد که به صورت ماهیانه می‌توانند از محل سود حاصل از حساب استفاده کنند. این پول برای ٢۶ دانش‌آموز است و فکر می‌کنم ماهیانه بین یک تا دو میلیون تومان سود حاصل از آن باشد». احمدی‌نیاز می‌گوید که پس از دو سال از قول تعلق مستمری برای دختران مدرسه شین‌آباد، هشت ماه پیش معاون رییس‌جمهور شخصا مسوولیت رسیدگی به این پرونده را بر عهده گرفت: «آقای نوبخت اقدامات بسیار شایسته‌ای در خصوص این پرونده انجام دادند و من به عنوان یک وکیل و یک شهروند قدردان این تلاش‌ها هستم.»

اواخر هفته گذشته نمایندگان خانواده‌های شین‌آبادی اعلام کردند که نظر به برخی سوءتفاهمات پیش‌آمده و برخی تفاوت نظر‌ها از این پس بدون استفاده از کمک‌های دو وکیل سابق پرونده، پرونده فرزندانشان را دنبال خواهند کرد.

بیکاری هم به مشکلاتمان اضافه شده
محمد شادکام، پدر سیما تا پیش از حادثه‌ای که زندگی خانواده‌اش را دگرگون کرد راننده لودر بود. او به «اعتماد» می‌گوید به خاطر وضعیت دخترش بیکار مانده است و زمانش را در رفت و آمدهای مداوم به تهران می‌گذراند: «هر هفته باید برای پیگیری درمان سیما به تهران بیایم، کسی به من کار نمی‌دهد چون همه دنبال کارگر ثابت هستند.» شادکام البته از تصویب مستمری برای دخترش راضی است، او به عنوان یکی از نمایندگان خانواده‌ها در جلسه با معاون نوبخت حضور داشته و حالا فکر می‌کند که بخشی از مشکلات آینده دخترش با مبلغی که برایش به حساب سپرده می‌رود حل می‌شود اما نگرانی‌های او بیشتر مربوط به همین روزهاست: «وضعیت درسی سیما هیچ خوب نیست. این بچه‌ها به خاطر خطر عفونت نمی‌توانند به مدرسه و میان شلوغی بچه‌ها بروند به خصوص که اینجا هوا سرد است. چندین بار به آموزش و پرورش پیرانشهر مراجعه کردیم که برای این‌ها معلم بگیرند اما هیچ خبری نشده. فقط بلدند از بچه‌های ما مخفیانه عکس بگیرند. مثلا اول مهر می‌نی‌بوس فرستادند و آن‌ها را به مدرسه بردند و موقع پیاده شدن ازشان عکس گرفتند تا به عنوان مدرک اقدامات آموزش و پرورش بفرستند تهران.» به گفته شادکام دخترش به دلیل
رفت و آمدهای درمانی به تهران و وضعیت سلامتی‌اش نیاز به کلاس جبرانی دارد اما جز مستندسازی‌های غیرواقع هنوز اقدام عملی برای جبران نیازهای تحصیلی او انجام نشده: «در جلسه با معاون آقای نوبخت گفتند عکس و مدرک داریم که برای بچه‌ها کلاس تشکیل شده، گفتم ما مدرک و عکس نمی‌خواهیم این بچه‌ها معلم ندارند. کسانی که اینگونه گزارش به تهران رد می‌کنند نه برای خدا کار می‌کنند، نه برای دولت و نه برای مردم».
طبق توافق دولت تمامی مخارج و هزینه‌های رفت‌و‌آمد خانواده مصدومان این حادثه بر عهده دولت است، شادکام می‌گوید تا سه ماه قبل همه‌چیز به خوبی پیش می‌رفت و همه فاکتور‌ها به موقع تسویه می‌شدند حالا به گفته او فاکتورهایی که به ارومیه و پیرانشهر فرستاده می‌شوند بدون تسویه باقی می‌مانند: «ببینید با وضعیت بیکاری و مشکلات درمانی دخترم حالا باید هزینه این همه رفت و آمد را از کجا بیاوریم.»

دخترم از درس و مدرسه جا مانده
نام دختر جلال مرادی هم سیما است. او هم یکی از پدرانی است که به نمایندگی از خانواده‌های شین‌آبادی در دو سال گذشته مدام به تهران رفت‌و‌آمد داشته است. صدایش هنگام صحبت از مستمری دخترش کمی بی‌تفاوت است و به «اعتماد» می‌گوید: «مجلس کلی مصوبه دارد اما همه‌شان که اجرا نمی‌شوند. هر وقت این حساب سپرده عملا افتتاح شد می‌توانم باور کنم.» مرادی می‌گوید که بار‌ها به جلوی ساختمان وزارت آموزش و پرورش رفته‌اند اما اجازه ملاقات با وزیر را به آن‌ها نداده‌اند: «خود آقای وزیر هم زحمت نکشیدند تماسی بگیرند، شاید کسر شأنشان است. معاونشان هم که شماره‌اش را داد و گفت هر کاری داشتید با من تماس بگیریم حالا جواب تلفن نمی‌دهد». مرادی راننده تاکسی است، البته زمانی که به خاطر مراحل درمانی سیما مجبور به رفت و آمدهای یکسره از شین‌آباد به پیرانشهر و ارومیه و تهران نباشد. وضعیت درآمدش تحت تاثیر این ماجراست اما به گفته خودش هیچ کدام از این مسائل به اندازه دیدن دخترش که از درس و مدرسه جامانده او را ناراحت نمی‌کند: «یک معلم خیری پیدا شد برای بچه‌ها یک جلسه کلاس گذاشت بعد دیدیم عکاس فرستاده بودند که سر کلاس از آن‌ها عکس بگیرند و به عنوان مدرک به پرونده اضافه کنند. این بچه‌ها یک پایشان تهران است یکی پایشان پیرانشهر، باید هر هفته برای روند درمان بروند و برگردند. نمی‌شود با وضعیتی که دارند آن‌ها را فرستاد مدرسه چون خطر عفونت برایشان هست. باور کنید هیچ معلمی برای این‌ها در نظر نگرفته‌اند. سیما در درس‌هایش به‌شدت مشکل دارد و این من را از همه مسائل دیگر بیشتر ناراحت می‌کند».
مرادی می‌گوید که بار‌ها از موسسات خیریه خارج از کشور با آن‌ها تماس گرفته‌اند تا دخترانشان را برای درمان از کشور خارج کنند: «ما به خاطر اعتماد به دولت جواب مثبت ندادیم. حالا سه ماه است برای دریافت پول فاکتور‌ها باید هی تماس بگیریم و مراجعه کنیم به پیرانشهر، با این وضعیت کاری که ما داریم تامین این هزینه‌ها خیلی سخت شده». مرادی اضافه می‌کند که از این به بعد همه کارهای دخترانشان را خودشان دنبال می‌کنند و دیگر با دو وکیل سابق همکاری ندارند.
بیش از دو سال از حادثه شین‌آباد گذشته و دغدغه‌های قربانیان حادثه و خانواده‌هایشان به قدر دو سال رنگ و رو عوض کرده است. شاید تکرار نام «شین‌آباد» در رسانه‌ها آستانه حساسیت عمومی به سرنوشت این دختران را بالا برده باشد اما از حقیقت دشواری‌های پیش روی شین‌آبادی‌ها نمی‌کاهد. تحصیل از جمله حقوق ابتدایی هر شهروند است؛ حقی که خانواده‌های دانش‌آموزان حادثه‌دیده در پی احقاق آن هستند.

 

بی خبری مطلق از وضعیت ۱۲ تن از بازداشت شدگان نصیر آباد سرباز

حسین مرادی
با گذشت بیش از ۶۰ روز از بازداشت شهروندان نصیر آباد همچنان در مورد وضعیت ۱۲ نفر از بازداشت شدگان هیچ اطلاعی در دست نیست. و این امر باعث نگرانی خانواده‌های آن‌ها شده است.

به نقل از کمپین فعالین بلوچ؛ چهار نفر از بازداشت شدگان نصیرآباد بعد از ظهر روز دوشنبه ۱۸ اسفند که مدتی قبل به زندان مرکزی زاهدان منتقل شده و با خانواده‌های خود در تماس بوده‌اند آزاد شدند.

یک منبع مطلع در این مورد گفت: «ماموران وزارت اطلاعات ابتدا برای آزادی این چهار نفر وثیقه خواستند اما خانواده این زندانیان از گذاشتن وثیقه امتناع کرده و گفتند فرزندان ما بی‌گناه هستند و برای آزادی آن‌ها نیازی به وثیقه نیست تا اینکه امروز این چهار نفر با نام‌های:
۱- یوسف بهرامزهی فرزند دادرحیم
۲- زبیر بهرامزهی فرزند شهداد
۳- اکبر بهرامزهی فرزند یارمحمد
۴- نعیم بهرامزهی فرزند پیرمحمد
بدون گذاشتن وثیقه آزاد شدند.»

این در حالی هست که دوازده تن از مجموع این بازداشت شدگان تا کنون هیچ اطلاعی از آن‌ها نیست و خانواده‌های آن‌ها نه ملاقاتی با فرزندان خود داشته‌اند و نه حتی تماس تلفنی و این امر خانواده‌ها را به شدت نسبت به وضعیت فرزندانشان نگران کرده است.

اسامی ۱۲ نفری که هیچ اطلاعی از وضعیت آن‌ها نیست:

۱. عبدالستار بهرامزهی فرزند درا
۲. امین بهرامزهی فرزند داردحیم
۳. ابوبکر (صدیق) بهرامزهی فرزند حاج احمد
۴. ابوبکر ملازهی فرزند حاج مرادبخش
۵. ادریس بلیده‌ای فرزند عبدالطیف
۶. بشیر بلیده‌ای فرزند عبدالطیف
۷. عامر گهرامزهی فرزند محمد
۸. داود بهرامزهی فرزند داد محمد
۹. امین رییسی فرزند مولوی فضل الرحمن
۱۰. نجیب رییسی فرزند مولوی دوست محمد
۱۱. فرهاد (امید) بهرامزهی فرزند حاج گل
۱۲. مصیب وطن خواه فرزند محمد

مسئولان سپاه، نمایندگان سیستانی و نیروی انتظامی و دادگستری در اظهاراتی متفاوت این بازداشت شدگان را بعضا به جیش العدل و گاهی گروهی مجزا وتروریستی اعلام کرده‌اند و مدعی شده‌اند که این افراد را در یک خانه تیمی بازداشت کرده‌اند.

خانواده بازداشت شدگان نصیر آباد اما با رد ادعای بازداشت عزیزانشان در خانه تیمی آن‌ها را بی‌گناه می‌دانند و خواستار روشن شدن وضعیت آن‌ها هستند.

گفتنی است سحرگاه ۱۴ دیماه ۳ روز پس از ترور یک معلم و بسیجی در روستای نصیر آباد سرباز دستکم ۳۰ نفر از جوانان روستای مذکور در حالی که در خانه‌های خود خواب بودند بازداشت شدند.

نصیر آباد در ۴۵ کیلومتری شهرستان راسک مرکز سرباز و در ۱۲۵ کیلومتری شهرستان ایرانشهر به مسیر چابهار قرار دارد.

نگزاریم سرنوشت اتنا فرقدانی مثل ریحانه جباری شود

اتنا فرقدانی را ازاد کنید
هموطن بیائید همه باهم صدای اتنا فرقدانی شویم